Anne ve çocuk bağları, hayat uzunluğu süren en sağlam bağlardan biridir. 1 yaşında da 30 yaşında da anne, annedir. Ve çocukları her vakit onların gözlerinde, minik bebekleridir. Annelerin, çocuklarına olan davranışları esasen kendilerine olan bakış açıları, sevgileri yahut kendilerini nasıl gördükleriyle alakalıdır.
Çocuğunuza Nasıl Davranıyorsunuz?
İster kız çocuğu olsun ister erkek çocuğu olsun, anne karnındaki süreçten itibaren onların şahsî gelişimi, direkt sizlerle alakalıdır. Dokunarak sevmek, ihtimam göstermek, öteki çocuklardan çok üstün davranmak yahut dünyanın onun etrafında dönüyormuş algısını yaratmak veya arkadaş üzere davranmak.
Her biri, her anneye ve çocuğa özeldir. Kızdığınız vakit, onunla birlikte güldüğünüz vakit, sohbet ettiğiniz yahut birlikte vakit geçirdiğiniz vakit esasen, size nasıl davranılması gerektiğini belirliyorsunuz.
Her anne, kendi yapıtının en harika olmasını ister. Bu direkt tanrısal düşüncemekanizması üzeredir. Siz çocuğunuza nasıl davranıyorsanız, Tanrı’da size o denli, cihan de size o denli davranıyor olmalı. Ama, gelişim ve tekamül için her çocuğun öncelikle insan olduğu şuuru verilmeli ve onların peygamber, kral, kraliçe yahut dünyanın eşsizi oldukları üzere davranışlardan kaçınılmalıdır.
